ขุ. วิ. : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 14 / 35

ขุมทรัพย์ทางปัญญาจากชาดก 287 ยสเลเต จตุโร ธมฺมา คุณา ปรมภัททกา สัจจ์ ธมฺโม ธิติ จาโค ทิฏฐิ โส อติวตฺตติ ฯ ผู้ใด มีคุณธรรมที่ทำให้เจริญอย่างยิ่ง ๔ อย่าง คือ พูดจริง ๑ วิจารณญาณ ๑ ความเพียร ๑ ความเสียสล

ขุมทรัพย์ทางปัญญาจากชาดก 289 อริโย อนริย์ กุพฺพั โย ทณฺเฑน นิเสธติ สาสน์ ต น ต์ เวร์ อิติ นํ ปณฺฑิตา วิทู ฯ เมื่ออนารยชนทําชั่ว อารยชนย่อมห้ามกันด้วยการลงโทษ การลงโทษนั้นถือว่าเป็นการสั่งสอน ทั้งไม่เป

ขุมทรัพย์ทางปัญญาจากชาดก 311 น หิ ราชกุล ปตฺโต อญฺญาโต ลภเต ยส์ ฯ รับราชการ เมื่อยังไม่มีความดีปรากฏ ก็ย่อมไม่ได้ยศตำแหน่ง ที่มา : วิธูรชาดก ขุ.ชา. ๒๘/๒๔๘๔

ขุมทรัพย์ทางปัญญาจากชาดก 313 ยทาสส สีล ปญฺญญฺจ โสเจยฺยญฺจาธิคจฺฉติ อก วิสสาสเต ตม คุยหญจสุส น รกฺขติ ฯ ข้าราชการ เมื่อเจ้านายทราบถึงความประพฤติ สติปัญญา และความสะอาดโปร่งใส ย่อมให้ความไว้วางใจ แม้ความ

ขุมทรัพย์ทางปัญญาจากชาดก 315 ตุลา ยถา ปคคหิตา สมทณฑา สุธาริตา สพฺพาน อภิสมโภนโต ส ราชวิสต์ วิเส ฯ ข้าราชการ จงทำตัวเหมือนดังตราชู ที่ถูกประคองให้มีคันเที่ยงตรงเสมอ พึงปฏิบัติหน้าที่ทุกอย่างด้วยความเที

ขุมทรัพย์ทางปัญญาจากชาดก 317 นาติเวล์ ปภาเสยย น ตุณที่ สพฺพทา สยา อวิกิณณ์ มิติ วาจ AA ปตฺเต กาเล อุทิริเย ฯ ข้าราชการ ไม่ควรพูดมากเกินไป แต่ก็ไม่ควรนิ่งเสียทุกคราวไป เมื่อถึงเวลาที่ต้องพูด ก็ควรพูดแต

ขุมทรัพย์ทางปัญญาจากชาดก 319 นิวาตวุฒิ วุฑโฒ สปปติสโส สคารโว สุรโต สุขสวาโส ส ราชวิสต์ วิเส ฯ ข้าราชการ ควรประพฤติอ่อนน้อมถ่อมตน มีความเคารพยำเกรง ในผู้มีอาวุโสสูงกว่า เป็นผู้สงบเสงี่ยม อยู่ด้วยได้อย่

ขุมทรัพย์ทางปัญญาจากชาดก 321 ปญฺญวา พุทธสมฺปนฺโน วิธานวิธิโกวิโท กาลบุญ สมบัญญ จ ส ราชวสต์ วิเส ฯ ข้าราชการ จะต้องมีปัญญา เพียบพร้อมด้วยจิตสำนึก ฉลาดในการจัดการและวิธีทำงาน รู้จักกาลเวลา และสมัยนิยม ผ

ขุมทรัพย์ทางปัญญาจากชาดก 325 ฉันทญญู ราชิโน จสส จิตตฏโฐ จสุส ราชิโน อสงฺกุลกวุตฺติสฺส ส ราชวสต์ วิเส ฯ ข้าราชการ ควรรู้จักอัธยาศัยของเจ้านาย ควรปฏิบัติตามใจเจ้านาย อย่าประพฤติตัวเป็นเสี้ยนหนามกับเจ้าน

ศัพท์และความหมาย ๒๑๕ ทีเปติ แสดงอธิบายให้แจ่มแจ้งยิ่งขึ้น นิทฺทิสติ แสดงออก แสดงไข วิตถาเรสิ แสดงให้พิสดาร อปทิสติ ๖๘. ฆฏเฏติ ฆ์สติ นิมฺมถติ สี กระทบ แสดงอ้าง เสียดสี กระทบ ๖๙. นิทฺธโน สีไฟ คนยากจน คน

เนื้อหานี้นำเสนอศัพท์และความหมายที่สำคัญ ประกอบด้วยคำอธิบายเกี่ยวกับความหมายของคำที่ใช้ในภาษาไทย โดยเฉพาะคำที่เกี่ยวข้องกับสถานะทางสังคม เช่น คนยากจน คนไร้ทรัพย์ และการลาดับต่างๆ เช่น โดยลำดับก่อนหลัง

หลักการแต่งไทยเป็นมคธ ป.ธ.๙ ๓๑๙ ไทยเข้าลักษณะประโยคแบบนั้น ก็จะแต่งไปตามแบบที่มีอยู่ได้เลย สำนวนอย่างนี้ไม่นิยมแต่งรูปประโยคขึ้นมาใหม่ตามที่คิดขึ้นเอง แม้จะ รักษาความไว้ได้ แต่ก็ผิดแบบอยู่ดี ตัวอย่างป

เนื้อหานี้พูดถึงหลักการและแนวทางในการแต่งภาษาไทยให้อยู่ในรูปแบบของมคธ สำหรับผู้ที่สนใจเรียนรู้การแต่งประโยคตามแบบดั้งเดิม โดยมีตัวอย่างประโยคสำหรับต้นเรื่อง คอคาถา และเอตทัคคะ กำหนดรูปแบบให้ผู้ศึกษาได

วิทยาศาสตร์ใดๆ ค้นหาได้ ใจนี้อาศัยอยู่ในกาย สามารถทำงานได้ด้วยการคิดอย่างคล่องแคล่วไปทีละเรื่อง และคิดไปได้ไกลๆ ตลอดจนสามารถบังคับควบคุมกายให้ทำกิริยาอาการต่างๆ ได้ โดยมีฐานที่ตั้งถาวร อยู่ที่ศูนย์กลา

เนื้อหานี้กล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างใจและร่างกายของมนุษย์ โดยส่งเสริมให้เห็นว่ามนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีคุณสมบัติทั้งทางกายและจิตใจ และสามารถศึกษาและฝึกสมาธิได้ในขณะที่สัตว์ไม่สามารถทำได้ อธิบายถึงก

5. วิญญาณ คือ ส่วนที่เป็นความรู้แจ้งอารมณ์ทางทวารทั้ง 5 เช่น การได้ยิน ได้เห็น และได้ อารมณ์ทางใจ เป็นต้น กล่าวโดยสรุปจากข้างต้นก็คือ ร่างกายมนุษย์ประกอบด้วย 2 ส่วนใหญ่ๆ คือ ส่วนที่เป็นรูปหรือ ร่างกาย

วิญญาณเป็นส่วนที่สำคัญในการรับรู้สัมผัสต่างๆ เช่น การได้ยินและการได้เห็น ร่างกายมนุษย์แบ่งออกเป็นสองส่วนหลักคือ รูปและนาม หรือจิตใจ เพื่อให้มีสุขภาพที่ดีทั้งทางกายและจิตใจ โดยพระพุทธองค์ให้ความสำคัญกั

ในส่วนของความคิดไม่แยบคายนับเป็นสาเหตุสำคัญ เพราะการที่คนรับอารมณ์อย่างใดอย่างหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็นรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส ความรู้สึกหรือเวทนาที่เกิดขึ้นนั้น ย่อมปรากฏเป็นอาการอย่าง ใดอย่างหนึ่ง คือ สุ

บทความนี้เน้นถึงความสำคัญของความคิดในการสร้างอารมณ์ของเรา รวมถึงความเชื่อมโยงระหว่างความต้องการในสิ่งสวยงามและการยึดติดที่เกิดจากอารมณ์ นอกจากนี้ยังว่าถึงวิธีการแก้ไขกามฉันทะตามคัมภีร์ที่ส่งเสริมให้เร

3. จมูก 4. ลิ้น 5. กาย 6. ใจ ร่างกายก็เหมือนบ้านที่มีประตูหน้าต่างอยู่ 6 ช่องทาง สิ่งต่างๆ ภายนอกที่เราจะรับรู้ รับทราบ ก็มาจาก 6 ทางนี้ จะเป็นสิ่งที่ดีทำให้ใจของเราสงบผ่องใสก็มาจาก 6 ทางนี้ จะเป็นสิ่

บทความนี้อธิบายถึงช่องทางทั้ง 6 ที่ใช้ในการรับรู้ของมนุษย์ ได้แก่ ตา, หู, จมูก, ลิ้น, กาย, ใจ โดยพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเปรียบเทียบแต่ละช่องทางกับสัตว์ต่างๆ ที่มีลักษณะพิเศษเปรียบเทียบถึงการใช้ประโยชน์

ที่มีผลต่อการฟังธรรมไว้ดังนี้ คือ 1) อุคฆฏิตัญญูบุคคล คือ บุคคลที่ตรัสรู้ธรรม ขณะที่ท่านยกหัวข้อขึ้นแสดงธรรม หมายถึง บุคคล ที่เพียงแค่ยกหัวข้อธรรมขึ้นแสดง โดยที่ยังไม่ได้ทำการอธิบายในรายละเอียด ก็สามา

การฟังธรรมแบ่งออกเป็น 4 ประเภท ได้แก่ อุคฆฏิตัญญูบุคคล ซึ่งสามารถเข้าใจธรรมได้จากการยกหัวข้อเพียงเล็กน้อย เช่น ตัวอย่างพระพาหิยเถระที่บรรลุธรรมได้ทันทีจากพระดำรัสสั้น ๆ, วิปจิตัญญูบุคคล ต้องการการอธิบ

ไม่ยึดติดในสิ่งทั้งหลาย จึงเกิดการปล่อยวางอารมณ์ภายนอกที่ยึดติด และจิตจึงค่อยสงบนิ่ง ตั้งมั่น และ เกิดเป็นสมาธิ การพิจารณาอย่างนั้นท่านยังไม่เรียกว่า วิปัสสนา แต่อาจเรียกได้ว่า วิปัสสนึก ดังในพระ ธรรม

การเจริญวิปัสสนาเริ่มจากการปล่อยวางอารมณ์ที่ยึดติด เมื่อจิตสงบย่อมทำให้เกิดสมาธิและวิปัสสนาอย่างแจ่มแจ้ง ผู้ฝึกสมาธิต้องมีปัญญาและการพิจารณาตามคำสอนที่ศึกษา หากไม่มีสมาธิย่อมไม่สามารถบรรลุวิปัสสนาได้

7. เหมือนโคที่เขานำไปฆ่า แม่โคที่จะถูกเชือด ชีวิตของมนุษย์ทั้งหลาย เปรียบเหมือนแม่โคที่จะถูกเชือด ฉันนั้นเหมือนกันนิดหน่อย รวดเร็ว มีทุกข์มาก มีความคับแค้นมาก จะพึงถูกต้องได้ด้วยปัญญา ควรกระทำกุศล ควร

บทความนี้พิจารณาชีวิตของมนุษย์ว่าเปรียบเสมือนแม่โคที่จะถูกฆ่า สอนให้เห็นถึงความไม่แน่นอนของชีวิตและให้ระลึกถึงความตายโดยการปรับจิตใจเป็นอารมณ์ที่หลุดพ้นจากทุกข์ เพื่อให้เกิดความเคยชินในการมีสติ โดยธรร

พระภิกษุหนุ่มหลงรักจนกินไม่ได้นอนไม่หลับ จนมองเห็นความเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ถ่ายถอนความลุ่มหลงรักใคร่ได้ในที่สุด 1.3.2 วิธีการพิจารณาอสุภะ ด้วยอาการ 11 ในการพิจารณาอสุภะโดยนัยของสมถะ ในคัมภีร์วิสุ

พระภิกษุหนุ่มตกอยู่ในความรักจนไม่สามารถใช้ชีวิตได้ตามปกติ เมื่อพิจารณาอสุภะตามหลักการจากคัมภีร์วิสุทธิมรรคด้วยอาการ 11 ซึ่งแบ่งเป็น 2 ขั้นตอน ได้แก่ อาการ 6 และ 5 เพื่อสร้างนิมิตในการพิจารณาความไม่เที

พระเถระรับคำแล้วได้ไปพิจารณาซากศพโดยให้เลิกผ้าห่มออกแล้วพิจารณาตั้งแต่ฝ่าเท้า ถึงปลายผมแล้ว พูดว่า “รูปนี้ประณีตยิ่งนัก มีสีดุจทองคำ นางจึงใส่รูปนั้นในไฟ ในกาลที่รูปนั้น ถูกเปลวไฟลวกแล้ว จึงบอกแก่อาตม

บทนี้เผยถึงการพิจารณาซากศพโดยพระเถระและความเข้าใจในธรรมชาติของสังขาร ว่าทุกอย่างไม่เที่ยง และการบรรลุธรรมของพระยสกุลบุตรที่มีอสุภสัญญาในชาติอดีต ส่งผลให้บรรลุธรรมในปัจจุบัน เมื่อท่านได้เห็นสภาพคนรับใช